از درخت بیاموزیم استقامت را،

این بزرگترین گزینه برای رسیدن به موفقیت و چشیدن از لذت بی‌انتهای نعمات الهی.

از درخت بیاموزیم که :

نه تنها در برابر بی‌آبی و کم‌آبی از پای در نمی‌آید، بلکه برای بدست آوردن آب، ریشه‌های خود را عمیق‌تر می‌کند و در نتیجه در مقابل طوفان و بادهای شدید نیز مقاوم‌تر می‌گردد.

از درخت بیاموزیم که:

 در جنگل با وجود کمبود نور و رقابت با دیگر درختان ، قد خود را برافراشته‌تر می‌کند و سر به آسمان می‌ساید تا برای بهره‌مند شدن از نور الهی از دیگر رقیبان پیشی بگیرد.

از درخت بیاموزیم :

سازگاری را، که در مسیر تکامل خود، سرما را با سوزنی شکل کردن برگها تحمل می‌کند و گرما را با ضخیم‌تر کردن برگها و ذخیره آب برای روزهای سخت.

از درخت بیاموزیم که:

همیشه رنج تازیانه آفتاب و سوزش گرمای کویری را تحمل کرده تا لذت سایه انداختن بر سر دیگر مخلوقات را بچشد.

از درخت بیاموزیم و همچون او بر لب زمزمه کنیم که:

من درختم، ساقه‌ام نقش ستونی است به ایوان فلک

یک دوصد رنگ به رختم، من درختم

تشنگی، عمق دهد ریشه در خاک مرا

آفتاب، گر ندهد نور، تن پاک مرا

تن من خم نشود، لحظه‌ای عزم مرا کم نشود

سر خود را به فلک دارم و چشمم به ملک

قد خود اوج کنم تا که به نوری برسم

من درختم، تکیه بر دگری جمله حرام است مرا

خود تکیه‌گاهم همه را.

با تشکر از تمامی همکارانی که مانند درخت استوارند و الگوی موثری برای خود من و تمامی عاشقان وست ویژن عزیز هستند.